vervolg van mijn geweldige reis

Vertrek vanuit Coolangatta en verder reizen naar het zuiden. Op zondag 23 feb zijn we vanuit coolangatta afgereisd naar byron bay. Coolangatta was erg leuk. Tot nu toe heb ik hier bijna het mooiste strand gezien tot nu toe. We hebben er eigenlijk niet veel meer gedaan als aan het strand gelegen en dolfijnen gespot en op ons super chille balkon gechilled. De rit naar byron bay duurde maar een klein uurtje.

Reizen met de greyhound bevalt van erg goed. Het reist makkelijk en comfortabel zover dat kan met een bus.

Ook in byron werden we weer door het hostel met een busje opgehaald. Gelukkig maar want die backpack van ons is niet te tillen. Het overwegen om een koffer te kopen word steeds verleidelijker haha.

Het hostel was niet heel top. De keuken was te smerig voor woorden en de slaapplek was ook niet echt om over te spreken. Alleen de ligging was goed. Dichtbij het centrum en strand. Dag 1 zijn we naar het lighthouse gelopen. Wat was dat een enorme klim maar wel een prachtige route. Ook hier weer dolfijnen gespot. Eenmaal boven wat fotootjes getrokken en toen weer naar beneden. Savonds lekker sushi gegeten (again, want sushi kennen ze hier als de beste). Op dag 2 zijn we gaan zee kayakken, in de ochtend regende het!! Bah, maar gelukkig kwam de zon snel door. Hier hebben we dolfijnen en turtles gezien. Heel gaaf om dat van dichtbij zo te zien! Vond het ook niet wel eng zo ver op zee in zon klein bootje. De golven waren best hoog! Vooral het terug aan de kust komen was een uitdaging. We hebben flink moeten peddelen. Het was dus tevens een flinke workout.

Smiddags zijn we naar het strand gegaan en hebben we lekker verse vis aan het strand gegeten.

Dag 3 moesten we alweer optijd op om uit te checken en op de bus te stappen richting newcastle. Onze volgende en bijna laatste stop van de oostkust.

Terwijl ik dit type lig ik in ons nieuwe hostel in dus newcastel. Het was een lange rit maar gelukkig is het een keurig hostel. Goed bed, goede wifi eindelijk haha en vlakbij zee. 

Ondertussen is het alweer 9 maart,zit ik alweer in het vliegtuig terug van fiji naar naar sydney.

Maar eerst newcastle, hier hebben we eigenlijk voor rij weinig gedaan.  De stranden waren niet erg mooi en er was niet zo heel veel te doen. Ondanks dat is het wel een stad met een goede sfeer en mooie gebouwen. Zoals de naam ook aangeeft is het echt engels nog allemaal. De dag van vertrek regende het heel erg dus we verlieten newcastle precies op het juiste moment.

Eenmaal aangekomen in sydney was het niet veel beter weer daar. Een en al regen, regen, regen. Toch maar onze spullen even achter gelaten in een kluis en de stad ingegaan voor we richting bondi zouden gaan.

Aan het eind van de dag hebben we de bus naar bondi gepakt. Ik vind het echt een uithoek van sydney, ik dacht namelijk dat het dichtbij lag maar met onze bagage kostte het best wat moeite. Maar ook dat is weer goedgekomen. Ondertussen regende het nogsteeds. Het hostel was verschrikkelijk. Een van de vieste hostels die ik gezien heb. We sliepen weer op een kamer van 6 waar 2 mensen al sliepen maar alle 6 de bedden waren volgeladen met rotzooi, het stonk en de bedden waren te smerig voor woorden. Maar gauw een laken eroverheen getrokken en niet meer naar kijken( hopend dat de lakens wel schoon waren). De keuken daar zal ik verder maar niets over zeggen haha en het personeel had nog nooit van klantvriendelijkheid gehoord. Maargoed we waren in bondi net als op tv dus hebben wat rondgelopen en savonds zijn we lekker uit eten geweest. De volgende dag zijn we richting ons hotel gegaan omdat we 2 maart naar fiji vlogen.

We hebben in het budget ibis geslapen wat dichtbij de luchthaven was. Hier hebben we wat gerelaxed en gegeten om vervolgens snel te gaan slapen omdat we om 0500 uur weer op de luchthaven moesten zijn.

Om half 9 ging onze vlucht naar fiji. Eindelijk!!!! Iets waar ik al ontzettend lang naar uitkeek, een droom die uit is gekomen.

Eenmaal aangekomen en uit het vliegtuig gestapt vertelde de temperatuur ons meteen dat we inderdaad op fiji zijn aangekomen. Wat was het heet!! Maar natuurlijk geen geklaag!! 

We werden meteen netjes opgewacht door de organisatie welke ons naar de boot bracht. Deze transfer duurde ongeveer 3 kwartier. Ik kreeg wel eventjes een cultuurshock. Je denkt fiji, luxe, resorts etc. Maar dat was toch even anders. Er heerst ontzettend veel armoede lijkt wel. Mensen wonen in huizen gebouwd van golfplaten, lopen naar hun werk voor god weet hoe lang of staan langs de weg te wachten op iemand die ze meeneemt. Soms rijd er ook wel een busje. Ik dacht we komen dadelijk uit bij een haven en een "grote" boot. Ten eerste werden we een zandpad opgereden en ineens zei de chauffeur, wait here for your boat. Ik dacht dit is een grap? We werden gedropt hij een of andere rivier leek het wel waar 1 iemand de hele dag zat te wachten op toeristen om naar het robinson crusoe eiland gebracht te worden. Inclusief de staff van het resort die die boot moest hebben. Er gaan 3 boten per dag ivm hoog en laagtijd van het water. Het was ondertussen 3 uur en de boot zou pas om 5 uur komen. Ik zag het totaal niet zitten om daar nog 2 uur te wachten. Zonder water of iets te drinken.

Tegen betaling kon er een boot eerder komen, zo gezegd zo gedaan, er kwam een boot eerder voor ons, en wat voor 1. Het leek wel een klein vissersbootje waar we net met onze bagage mee op konden haha. Maar wel leuke ervaring!!!

De transfer met de boot duurde ongeveer 3 kwartier. Langs de oever zag je soms wat mensen vissen en werden de mensen voor het robinson crusoe island langs de oevers opgepikt om te gaan werken ( ik wist niet wat ik zag) je kunt je bijna niet voorstellen als je de omgeving ziet daar mensen wonen. Eenmaal aangekomen op het robins crusoe island was het wel anders moet als verwacht. Het was best primitief,  back to basic. De mensen waren wel echt super aardig. We kregen een hartelijk welkom, de tassen werden naar onze kamers gebracht etc. Het huisje waar we in verbleven was super leuk. Het was een echt houten huisje zoals vroeger ( wel iets moderner natuurlijk).

Ze vertelde ons dat om 0000 uur de stroom ed uitging. Oftewel geen licht meer en geen water. Best lastig als je snachts naar de wc moet.;)

snachts werd het best vochtig in het huisje. De lakens, handdoeken, kleding ed waren altijd wel een beetje nat/vochtig. Mja no worries. We are in fiji. Ontbijt lunch en diner was inbegrepen. Ondanks dat ik bijna alles lust was vaak het avondeten hier in fiji niet echt mijn ding. Maar ondanks dat deden ze wel altijd erg hun best om er weer een feest van te maken van het eten. Het bestond altijd uit verse aardappels, groente, vlees, vis paste, fruit noem maar op. Alleen word het met een net iets andere kruiden ofso gemaakt als dat we gewend zijn. Ontbijt was gewoon simpel. Boterham met jam of vegemite haha. Lunch was ook iedere dag goed. Ook weer alles vers. Echt alles werd gemaakt van de producten op het eiland. Voor zover dus over het resort.

Wat hebben we zoal gedaan op het eiland? Er zat een gratis massage bij dus dit hebben we dag 2 gedaan. Het was heerlijk.  Zo heerlijk dat we er nog 1 gedaan hebben haha maar dit keer geen 15 min maar 30;). 

Verder hebben we gejetskied. Dit was het gaafste wat ik tot nu toe gedaan heb. Het was een 2,5 uur durende tour. Erwin en ik samen op een jetski en iris en een tourguide. We gingen een heel stuk de zee op. Richting een ander eiland. Halverwege stoptte we om te snorkelen. Daar was het water wel kraakhelder. Het was echt prachtig, mooi koraal, gekleurde visjes. Echt zoals fiji op de plaatjes. Kreeg er gewoon rillingen van, het hele idee dit te doen op fiji en dan zon omgeving. We waren met nog 4 andere, wij 3 en de tourguide. Het was net of we alleen op de wereld waren. Op een gegeven moment kwamen we 1 huisje tegen, midden in de zee, heel apart. Toen we verder gingen kwamen we bij de cloudbreak. Dit is het punt waar de grootste golven ter wereld te zien zijn. Het is bijna niet uit te leggen hoe dat eruitziet midden op zee. Hier waren dan ook de beste surfers te vinden. Super gaaf. Mensen komen hier met hun boot naartoe om daar te surfen. Nog iets verder kijkend zagen we castaway island  van de film van tom hanks "castaway". Voor degene die hem kennen, Mr. Wilson was nergens meer te vinden;).

Erwin zat al die tijd voorop op jetskie en natuurlijk wilde ik het ook weleens proberen. Het ding had 1100 pk dus ik dacht doe ik even. No way dus haha, het was zwaar!!!! Soms best moeilijk om het stuur recht te houden. Op een gegeven moment heb ik het maar weer overgegeven aan erwin want het ging mij iets te snel voor een eerste keer haha. Achterop was trouwens ook echt genieten.!!! Jammer dat jetskien zo duur is anders had ik het zeker nog eens gedaan. Maar ik spaar nog even door;). 

Verder was er iedere dag een dagprogramma welke mensen konden boeken van andere eilanden.

Voor ons was het gratis. We hebben oa geleerd cocosnoten te openen, te schaven, sieraden ervan te maken. Elke avond was er een cavaceremonie (dit is een locale drank, het word gemaakt van een soort peperplant) ik vind het niet te drinken maar het werkt ook helend. Dus als je ergens last van hebt moest je dat drinken. Verder werd er een bushwalk gemaakt, kon gaan snorkelen, turtle viewing en elke woensdag en zaterdag werd er een firedanceshow gehouden. Dit was geweldig. 

De mensen van fiji zijn net apen, zo lenig zijn ze haha en erg goed met dus vuur. Het was een waar spektakel. Filmpjes volgen dan weten jullie wat ik bedoel.:p

De laatste 5 dagen hebben we een franse jongen, nico met zijn ouders ontmoet. Het waren erg leuke mensen dus we hebben een leuke tijd gehad met zijn alle. Zijn ouders konden bijna geen engels maar met onze franse kwaliteiten en handen en voeten en nicos translating kwamen we er wel uit haha.

Helaas hebben we weer afscheid moeten nemen vanmorgen op de luchthaven. Nico reist terug naar melbourne en zijn ouders reizen weer terug naar frankrijk. 

Nu alweer in het vliegtuig terug naar sydney om vervolgens morgen alweer door te vliegen naar nieuw zeeland. Helaas zon ons reismaatje iris maar we meeten elkaar zeker weer in nederland.

Ik kijk er erg naar uit om joanna en haar familie te ontmoeten. Het is immers toch familie. We zullen ongeveer een weekje in auckland zijn om vervolgens nieuw zeeland verder rond te gaan reizen. Op naar een nieuw avontuur!!!!


Ik ben ondertussen alweer 6 maanden van huis, ik geniet nogsteeds maar het is wel raar te weten dat ik iedereen thuis al zo lang moet missen. Maar toch ga ik nog even door. Wanneer ik naar huis kom? Geen idee whaha.


Hopelijk kan ik jullie met dit verhaal weer een beetje op de hoogte brengen. Ik maak nl zoveel mee dat ik het niet allemaal kan opschrijven.

Fotos volgen op facebook.


Tot de volgende keer!!!!.


Bula, Vanaka!!!!!!