laatste verslag bijna thuis

16 mei, Taipei airport.

Op dit moment zit ik op Taipei airport. Al 8 uur te wachten en nogsteeds 8 uur te gaan.

Mijn laatste verslag eindigde bij dat we bij joanna in auckland waren.


Die laatste drie weken hebben we niet veel gedaan.

We waren erg moe van al het reizen en een degeljjk bed en douche was daarom erg fijn.

Natuurlijk hebben we wel wat gedaan. Joannas dochter leende ons haar autootje omdat ze zelf op huwelijksreis was dus dat was super fijn dat we die mochten lenen.

We zijn onder andere naar de auckland zoo geweest, er is natuurlijk gewinkeld, gewandeld in de omgeving. En we zijn paar dagen met ron (de man van joanna) meegeweest. Hij moest voor zaken de weg op en heeft dat gecombineerd met ons de oostkust te laten zien. Ik kan je zeggen het is een schitterende route maar als je bij een local in de auto zit moet je een sterke maag hebben. Het is nogal een windy road.

Na een flink aantal uren die route gereden te hebben was ik dus ook blij uit de auto te stappen. 3 dagen zijn we weggeweest.

De laatste dag zijn we naar hot water beach gereden. Het is erg apart om te voelen dat er zulk heet water uit de grond komt op het strand. Het water kan wel 60 graden worden. Er waren een hoop mensen die hun eigen kuil hadden gegraven om daar vervolgens lekker in te badderen.

Na hot water beach zijn we naar coromandel gereden. Het weer was erg slecht dus we hebben het helaas niet op zijn best gezien.

Toen we eenmaal weer thuis waren hoorde we op het nieuws dat we net optijd terug waren want de wegen waren gesloten vanwege overstromingen en modderstromen.


Ook hebben we nog kroketten gemaakt voor het dutch diner wat we zondags met de familie zouden hebben. Erwin en ik hebben een dutch diner gemaakt als dank voor het verblijven daar. Buiten kroketten hadden we ook nog koude schotel en wortelstamp gemaakt. Ook hadden we een nederlands menukaartje erbij gelegd. Het was erg grappig om de kinderen van joanna nederlands te horen spreken. De raarste dingen kwamen tevoorschijn haha. Zelfs kate en sophie de kleinkindjes probeerde het en deden het erg goed haha. Er zit toch nogsteeds nederlands bloed in de familie zo te zien;).


Als afsluiting zijn we naar een rugby wedstrijd geweest met ana paul en claire.

Om de overwinning vervolgens af te sluiten met een etentje bij canton. Ons favorietee chinese restaurant.


Op 30 april vlogen we van auckland naar sydney. Hier hebben we voor het eerst een keer overnacht op de luchthaven. Verschrikkelijk was dat. We werden met zijn alle naar 1 gedeelte van de luchthaven gestuurd omdat de rest dicht ging voor schoonmaak. Daar zaten we dan met onze slaapzak op de grond. 

Ik dacht ik doe het nooit meer maar nu zit ik ook de hele dag op taipei te wachten haha. Alleen zijn de omstandigheden nu beter. Dat scheelt.


1 mei was de vlucht van sydney naar melbourne. Vandaar dat we op de luchrhaven zijn gebleven als echte backpackers haha.

In melbourne verbleven we bij ash. De zoon van joanna.

In melbourne hebben we eigenlijk alles gezien wat je moet zien als je in melbourne bent. We hebben de stad verkend, een bustour door melbourne gedaan, st kilda bezocht, de queen victoria market, , lunapark, gewinkeld, naar de rod laver arena geweest en natuurlijk de great ocean road gedaan. We hadden ontzettend mooi weer met de great ocean road. We hebben tot aan de 12 apostelen gereden. Zeker de moeite waard! Ook naar de rod laver arena was voor mij als tennisfan een hoogtepunt aangezien ik niet bij de australian open heb kunnen zijn. We hebben hier een rondleiding gedaan en het gehele complex kunnen zien.

In melbourne hebben we ook nog onze franse fiji vriend gezien, nico. We hadden hem in fiji ontmoet in maart. Hij woont in melbourne dus leuk om elkaar weer even te zien.

Een biertje gedronken en toen als bijna arme backpackers een 5 dollar pizza gegeten bij dominos;). Het was erg leuk om hem weer te zien.

Ook una en david uit ierland hebben we nog gezien. Die hadden we op de stray  bus in nieuw zeeland ontmoet. Het was leuk om weer even wat bekende gezichten te zien.

Ook melbourne ging in een vogelvlucht voorbij. Ik heb erg van melbourne genoten en zal het zelfs gaan missen.


Dan waren nu op 10 met mei toch echt de laatste 5 dagen aangebroken.

Het was een heel onwerkelijk idee, te weten dat we 15 mei het vliegtuig op zouden stappen terug naar huis, and look at us now!! Halverwege alweer.

3 dagen hebben we nog doorgebracht in manly. De plek waar alles is begonnen.

Het was prachtig weer en we hebben dus ook nog erg hard genoten van de warmte. Lekker naar het strand en struinen over de boulevard.

Het hostel was de eerste nacht echt een nachtmerrie. Iets wat ik eigenlijk hoopte niet meer tegen te komen. We arriveerde erg laat in de avond aan dus moesten we de nachtmanager bellen. Vervolgens kregen we een kamer die we achteraf gezien helemaal niet hadden mogen krijgen. Er sliepen hier mensen die er voor vast woonde.

Het was 1 grote zwijnenstal, stinken!! Te vies voor woorden. Ik zou mijn varken er nog niet laten slapen. Er sliepen 3 mannen waarvan 1 jonge jongen uit nederland wat tevens een hele vreemde vogel was een andere oudere man en een hele oude man.

Ik voelde me dus totaal niet op me gemak en heb die nacht dus bijna niet geslapen.

De volgende dag kregen we gelukkig een betere (schonere) kamer. Nachtmerrie voorbij dus. Na 3 nachten in een hostel vertrokken we naar een mooi luxe hotel in de stad. Het Rydges. Iets waar ik al heel lang naar uitkeek!!

In de stad hebben we natuurlijk nog de laatste kadootjes voor iedereen thuis en onszelf gekocht. Want ik kan je zeggen, als je van shoppen houd (wat ik doe) moet je in sydney zijn. Verder is het niet mijn stad maar om te shoppen is het geweldig.

De laatste avond hebben we lekker aan de haven gegeten. Prachtig met al die lichtjes! Ik wil helemaal niet naar huis was mijn gevoel haha.


Het is heel dubbel nu, het moment om naar huis te gaan en iedereen weer te zien maar anderzijds laat ik ook een prachtig land met veel avonturen achter.

Het is best eng ook om weer terug te gaan naar het normale nederlandse leven.

Weer opzoek moeten naar een baan etc.

Maar ik laat het allemaal over me heenkomen en ook dat komt wel weer goed.


Nog paar uurtjes wachten (6,5 :s ) en dan stap ik op het vliegtuig naar bangkok om vervolgens daar weer 2 uurtjes te mogen wachten voor ik dan uiteindelijk toch echt naar amsterdam vlieg.


Ik heb veel van dit avontuur geleerd en ben dus ook blij dat het me uiteindelijk gelukt is wat ik wilde bereiken. Mezelf kunnen redden en genieten van elk moment.

Het geeft me een hoop vertrouwen in de toekomst.


Leuk en bedankt iedereen die me gevolgd hebben. De lieve woorden hebben me er ook op moeilijke tijden doorheen getrokken!


Liefs van mij